فارنژیت استرپتوکوکی در کودکان ( بررسی ۱۰۰ مورد)

به منظور بررسی میزان فارنژیت استرپتوکوکی در گلودردهای کودکان و همچنین یافتن رابطه ای بین علائم بالینی و نتایج کشت گلو یک مطالعه به مدت یکسال و از تاریخ اول مهر 1371 لغایت 31 شهریور 1372 بطول انجامید. از مجموع a 443 کودک با شکایت گلودرد 100 نفر ( 5/22 ) دارای کشت مثبت گلو از نظر استرپتوکوک بتاهمولی تیک گروه شدند. 53 دصد از بیماران پسر و 47 درصد دختر بودند. سن متوسط بیماران 3 + 8/8 سال بود. شایع ترین علائم بالینی به  ترتیب عبارت بودند از : قرمزی گلو 99 درصد، شیوع ناگهانی 86 درصد، تب 84 درصد، اگزودای روی لوزه ها 69 درصد، حساسیت و دردناکی غدد لنفاوی قدامی گردن 30 درصد و عوامل گوارشی همراه 22 درصد. شیوع فصلی بیماری به ترتیب زیر بود : بهار 35 درصد ، زمستان 34 درصد ، پاییز 28 درصد و تابستان 3 درصد. 53 از بیماران دارای 5 علامت بودند. وجود 5 علامت گلودرد+تب+شروع ناگهانی+قرمزی گلو+اگزودا در غیاب علائم ویرال دارای حساسیت 57 درصد، اختصاصیت 98 درصد، ارزش پیش بینی کننده مثبت 89 درصد، ارزش پیش بینی کننده منفی 89 درصد و کارآئی 89 درصد می باشد. این مطالعه نشان داد که در صورت فقدان امکانات آزمایشگاهی با دقت به علائم بالینی می توان به تشخیص نسبتا صحیح ون دقیقی از فارنژیت استرپتوکوکی رسید.